മോഹന്‍ലാലിന്‍റെ ബ്ലോഗ്‌ വായിച്ചു. സത്യത്തില്‍ കരഞ്ഞു പോയി. ഒരു അതുല്യ നടന്‍ എന്ന നിലയില്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു എളിയ ആരാധകന്‍ ആണ് ഈയുള്ളവന്‍. വധിക്കപെട്ട T.P. യുടെ അമ്മയുടെ വേദന ലാലിനെ ഒത്തിരി വേദനിപ്പിച്ചു ! അതാണ്‌ അദ്ദേഹം തന്റെ ബ്ലോഗില്‍ കോറിയിട്ടത്‌.
ലാല്‍ കരയുന്നതിനു രണ്ടാഴ്ച മുന്‍പേ കേരളം ഈ ദാരുണമായ കൊലപാതകത്തിന്റെ വാര്‍ത്ത കണ്ടു ഞെട്ടിത്തരിച്ചു. T.P. യെ ഓര്‍ത്തു വേദനിക്കാത്ത ആരുണ്ട്‌ ഈ നാട്ടില്‍ ? ലാലിന്റെ വേദന അല്പം വൈകിപ്പോയി. സാംസ്ക്കാരിക നായകര്‍ പ്രതികരിക്കാത്തത്തില്‍ വീരേന്ദ്ര കുമാര്‍, P.C. ജോര്‍ജ് തുടങ്ങിയ സാംസ്ക്കാരിക പ്രതിഭകള്‍ അക്ഷരാര്‍ത്തത്തില്‍ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു. എന്നിട്ടും സംസ്കാരികര്‍ ആരും കാര്യമായി പ്രതികരിച്ചു കണ്ടില്ല. അപ്പോഴാണ്‌ ലാലിന്റെ വേദന പുറത്തു വന്നത്.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉള്ളില്‍ ഒരു വേദനിക്കുന്ന മനുഷ്യസ്നേഹി മറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ഇപ്പോഴാണ് കേരളം മനസ്സിലാക്കിയത്. ലാലിന് ലാല്‍ സലാം. ഒരു കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞോട്ടെ ? കരയുന്ന അമ്മമാര്‍ വേറെയും ഉണ്ട്. അവരുടെ കണ്ണീരും കൂടി ലാലിന് കാണാന്‍ കഴിയണം. അപ്പോഴാണ്‌ ലാല്‍ യഥാര്‍ത്ഥ മോഹന്‍ലാല്‍ ആകുന്നത്‌. മനുഷ്യസ്നേഹിയാകുവാന്‍ ഒരുപടി കൂടി കടക്കണം. വേദനിക്കുന്നവരോടൊപ്പം ജീവിതവും പങ്ക് വെക്കണം. T.P. യെ പോലെ ജീവിച്ചു മരിക്കണം. പറ്റുമോ ???
അല്ലെങ്കില്‍ അച്ചുതാനന്ദനെ പോലെ എല്ലാം ത്യജിക്കാന്‍ തയ്യാറാവുന്ന ഒരു BLOOD STAINED REVOLUTIONARY - A REBELLIOUS PATRIARCH ആകുവാന്‍ കഴിയുമോ ? കഴിയില്ല. പിന്നെ വെറുതെ കണ്ണീര്‍ പൊഴിക്കാം. അത്ര തന്നെ.
ആ കണ്ണീര്‍ അല്പസ്വല്പം നെയ്യാറ്റിന്‍കരയില്‍ വിറ്റഴിക്കാം. ഫലവും ഉണ്ടാവും. അതിനു കേരളീയ മനസ്സുകളില്‍ നിലനില്പ് ഉണ്ടാവില്ല. വേണ്ടായിരുന്നു.... ഒരു രാഷ്ട്രീയ കുതിരക്കച്ചവടത്തിന്റെ ഇരയായി ലാലിനെ പോലുള്ള ഒരു കലാകാരന്‍ പെട്ടുകൂടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ലാലിന്റെ ബ്ലോഗ്‌ വായിച്ചപ്പോള്‍ ഞാനും കരഞ്ഞുപോയത്. പ്രീയപെട്ട ലാലേട്ടാ ടി.പി . യെ യാണ്‌ എനിക്ക് ഇഷ്ടം.
No comments:
Post a Comment